Een jaar geleden bloedde mijn hart. De pijn die ik de eerste tijd voelde is niet te beschrijven in woorden. Zo rauw, zo intens, zo groots. Een gebroken hart zeggen ze wel eens. Zo voelde het letterlijk. In miljoenen stukken. De enige manier is dwars er doorheen. Dat heb ik gedaan. Na velen tranen, leeuwinnen gebrul en liefdevolle steun, kan ik zeggen: ik ben er weer. Mijn hart is geheeld. Ik ben nog krachtiger. Dankbaar. Trots. En...Gelukkig.
Toen...
Nog geen jaar geleden kwam ik erachter dat de man van wie ik zielsveel hield me bedroog. Mijn hart brak. Ik belandde van een droom in een nachtmerrie. De man met wie ik dacht te trouwen. Met wie ik net een huis had gekocht. Met wie ik heel veel toekomstplannen had. Die man bleek niet te zijn wie ik dacht dat hij was. En ik, met al mijn intuïtie, heb het niet aan zien komen. Achteraf heeft mijn intuïtie me wel geprobeerd te waarschuwen. Maar ik kon er mijn vinger niet opleggen.
Mijn kracht
Die eerste weken woonde ik even op een plekje aan het water. Daar voelde ik me veilig en kon ik op adem komen. Ik weet nog dat ik heel vroeg in de ochtend op de veranda aan het water zat. Warme deken om me heen. Kop koffie in mijn hand. Twee zwanen zwommen sierlijk voorbij. Het was koud. Maar dat voelde ik niet. Tranen stroomden over mijn wangen. Ik was gebroken, maar niet kapot. Wel in en in verdrietig. Eenzaam. Verbijsterd. Zo heb ik vele ochtenden gezeten. En, zelfs in die donkere momenten voelde ik ook mijn kracht. Ik wist 'het komt goed', al kon ik me dat niet voorstellen op dat moment. Maar ik voelde het diep van binnen....
Dwars er doorheen...
Ik wist ook: ik heb geen keus, ik moet het aangaan. Er is maar een manier en dat is dwars er doorheen. Dus dat deed ik. Ik heb nog nooit zo veel gehuild. In de armen van mijn vader, alsof ik weer even dat kleine meisje was. Dat voelde veilig en vertrouwd. Maar oh wat moet dat moeilijk voor hem zijn geweest. In de armen van mijn zus, ik deelde alles maar dan ook echt alles. Pff dat was niet makkelijk voor haar. Ik heb ook veel alleen gehuild. Totdat ik geen tranen meer over had en toch bleven ze komen. En, ik heb geschreeuwd. Op een berg op Ibiza, waar ik de eerste week was na de verschrikkelijke ontdekking. Een rauwe lange schreeuw en nog een en nog een. Het kwam ergens heel diep van binnen en moest eruit.
Leeuwinnen gebrul
Daarna regelmatig in de auto, vroeg in de ochtend. Wanneer ik helemaal alleen op de weg was, zodat ik voluit kon gaan. Het is maar goed dat niemand me heeft gehoord of gezien. Ik leek wel een leeuwin. Dan kwam ik op mijn werk aan, pakte ik de tissues, werkte mijn make-up bij, haalde een paar keer diep adem. En,... ik ging naar binnen. Want ook dat hielp. Even ergens anders zijn, weg van mijn eigen shit en lekker aan de slag. Afleiding. Doen waar ik goed in ben. Want het aangaan is mooi gezegd, en als coach weet ik dat dat de enige manier is, maar het is ook heeeeeel zwaar. Dat kun je niet 24/7 doen, dus die onderbrekingen waren welkom. Wat ook hielp waren de lieve gebaren, woorden en hulp van familie en vrienden. Ik ben wat dat betreft heel rijk. Al die lieve mensen om me heen. Ik ben zo ontzettend dankbaar voor al die steun!
Ik ben weer gelukkig
Terwijl ik terugdenk en dit opschrijf lijkt het bijna alsof het over iemand anders gaat... Ik voel me goed. Meer dan goed. Mijn hart is geheeld. Ik ben over hem heen. Ik ben over de breuk heen. Ik ben over het onrecht heen dat mij is aangedaan (zo voelde het). Ik vertrouw op mijn gevoel en realiseer me dat mijn intuïtie nooit weg is geweest. Ik ben weer gelukkig. En, ik ben veranderd. Ik heb weer meer levenservaring. Ben een paar pijnlijke lessen verder. Daardoor kan ik me nog beter in de ander verplaatsen. Ik ben nieuwsgierig naar wat er allemaal komen gaat en kijk vooruit. Ik heb weer leuke plannen, zowel privé als met mijn bedrijf, waar ik zin in heb!
Happy single
Ik moet zeggen, dit single leven bevalt me wel weer. Geen vuile sokken naast het bed. Kopjes en glazen staan op de plek waar ze 'horen'. Ik heb meer vrije tijd. Ben weer aan het lezen en aan het schrijven (zo fijn!). Hoef voor niemand te zorgen. Geen compromis meer te maken (ook wel even lekker). Breeduit in mijn bed liggen (ook zo'n voordeel). Meer quality time met familie en vrienden (dat is extra fijn). Kortom, het single leven heeft zo zijn voordelen. ;-) Maar dat betekent niet dat ik voor altijd single wil blijven. Wie weet dat ik mijn leven in de toekomst weer ga delen met een leuke man. Natuurlijk niet zo maar een man. Eentje die betrouwbaar is (tja kan het niet laten) en die bij mij past. Tot die tijd geniet ik nog eventjes van het alleen zijn. Want zoals ik al zei, dat heeft toch ook wel z'n voordelen. ;-)
Projectie van anderen
Tja, als ik sommige mensen moet geloven vertrouw ik nooit meer iemand. Nou, ik dacht het niet. Zo zit ik niet in elkaar. Ik heb de afgelopen maanden veel voorspellingen gehoord. Goed bedoeld en vaak projectie. "Je vertrouwt nooit meer een man". Hoe vaak ik die wel niet gehoord heb. Hoezo? Ik ken genoeg betrouwbare mannen. Dit was zijn gedrag."Het kost je jaren voordat je hier overheen bent." Mijn reactie daarop was vaak: "Jaren, ik dacht het niet! Hooguit een jaar, liefst minder". Mooie voorspelling achteraf. ;-) Belangrijk is om bij jezelf te blijven en je af te vragen: is dit van mij of is de ander iets op mij aan het projecteren? Vaak is dat laatste het geval. En dat geeft niet, dat doen we allemaal wel eens.
Doen wat het beste voor jou is!
Wat ik nu ook beter begrijp, is waarom mensen na bedrog toch bij elkaar blijven. Het is geen makkelijke keuze. Je leven komt op z'n kop te staan. Houden van stopt niet gelijk. Maar voor mij was het duidelijk: hoeveel ik ook van hem hield op dat moment, ik hou zo veel meer van mezelf. Dus was de keuze 'makkelijk', ik kon niet anders. En... dat wil ik aan iedereen meegeven die in een dergelijke situatie zit. Hoe moeilijk ook, doe wat het beste voor jou is. Ga naar binnen. Ga voorbij die verschrikkelijke pijn. Luister naar je hart. Doe wat je moet doen, hoe moeilijk ook. In mijn geval was dat de relatie beëindigen. Voor jou kan dat een andere keuze zijn. Zo lang je het doet vanuit de liefde voor jezelf en wat voor jou het beste is en niet vanuit angst. Onzekerheid, schaamte, gevoel van falen, bang om alleen te blijven, meningen van anderen.... Daar heb je allemaal mee te maken. Laat je daar alleen niet door leiden. Voel je eigen kracht. En, maak vanuit daar jouw keuze.
I am back!
Weet je, ik ben best trots op mezelf. Want eerlijk is eerlijk, het was heel zwaar. Gelukkig is dat ver achter me. Het voelt als jaren, terwijl het nog geen jaar is. Ik realiseerde me het een paar maanden geleden al: I AM BACK! En dat voelt goed. Heeeeeeel goed. Ik kijk uit naar de toekomst en ben benieuwd wat het leven voor mij nog meer in petto heeft. Ik geniet en doe vooral dingen waar ik energie van krijg. Zoals deze blog. Daar is nu ook weer ruimte voor: schrijven (heerlijk!). Alle leuke coach plannen ga ik ook weer oppakken. Een van die plannen is een workshop. Maar eerst privé wat leuke dingen die aandacht vragen en daarna de rest. Want dat is ook goed voor jezelf zorgen: niet alles tegelijk willen doen. Al heb ik de neiging om het tegenovergestelde te doen. ;-)
Liefs,
Nicole
❤ Be Gr8