Volg je dromen. Klinkt mooi. Maar ik hoor je denken: wie doet dat nu werkelijk? Volgens mijn omgeving doe ik dat en daar stond ik niet echt bij stil. Totdat ik laatst van familie en vrienden voor mijn verjaardag lieve kaartjes en zelfs een bord kreeg waarop dit stond. Het klopt dat ik de laatste jaren meer voor mezelf kies. Daarin laat ik me niet (meer) tegenhouden. Dus als ik 'streetfood' wil eten in Azië, olifanten wil voeren in het Elephant Nature Park, een blog wil schrijven, of voor mezelf wil beginnen, dan doe ik dat. Omdat ik dat wil. Omdat het mijn droom is. Omdat het kan.
Mijn George Dromen is mooi. Ze werkelijkheid laten worden nog mooier. Maar het moet wel realistisch zijn natuurlijk. Ik wilde toen ik een jaar of 13 was een relatie met George Michael. Het feit dat hij homo was gooide roet in het eten en de celebrity status hielp ook niet mee. Het was een leuke fantasie destijds, al snap ik die nu niet meer. haha. Zo zijn er natuurlijk genoeg andere onrealistische dromen, die we als kind hadden en die we ook hebben nu we volwassenen zijn. Dat beschuitje met die andere George (Clooney) gaat natuurlijk nooit gebeuren, om maar een voorbeeld te noemen.
Luister naar je hart Maar er zijn ook dromen die wel realiseerbaar zijn. Ik heb al verschillende dromen werkelijkheid zien worden. Bij anderen, maar ook bij mezelf. Zoals zwemmen met dolfijnen. Ik kan me nog herinneren dat je vroeger van die vragenlijstjes had, die je met je vriendinnen invulde. Vragen als 'wat wil je later worden', 'hoe heet je toekomstige man' en ook 'wat is jouw favoriete dier'. Bij mij was het altijd een hond of een dolfijn. Meestal won de dolfijn het. Toen ik met een goede vriendin en mijn zus in Mexico was, hadden we de kans om met dolfijnen in zee te zwemmen. Hoe zeer ik ook liever niet in aanraking kwam met die scholen vissen, enge krabben en grote pelikanen, mijn droom was sterker. Ik had allerlei voor mij legitieme redenen om het niet te doen, maar ik luisterde naar mijn hart. Zelfs toen iemand een geintje maakte en ´shark´ riep ging ik toch dat water in. Voor de duidelijkheid, als het een echte haai was geweest was ik voor geen goud het water ingegaan. ;-)
Dat contact met 'mijn' dolfijnen was ongelooflijk. De neus die zachtjes in mijn hand werd gedrukt... Ik heb eigenlijk geen woorden om dat gevoel te beschrijven. Wow! Extra mooi hieraan was natuurlijk dat ik dit met twee dierbaren kon delen. En dat was gelijk ook heel handig: want zij 'beschermden' mij toen er enorme pelikanen op ons afkwamen. Ondanks dat ze deze vogels zelf ook wel erg groot vonden. ;-)
Be Gr8 Een andere droom die werkelijkheid is geworden: mijn eigen bedrijf. Niet een droom die ik al jaren had, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Dat was bij mij zeker het geval. Het zit in mijn genen. Mijn vader, mijn ooms en mijn neven zijn allemaal ondernemers. Ook mijn opa had een eigen zaak. Vorig jaar werd ik me bewust van deze droom en inmiddels ben ik eigenaar van Be Gr8. Ik ben gesprongen - heb mijn droom gevolgd - en dat voelt heel goed.
Laat jij je tegenhouden? Soms heb je dromen waarin je je laat tegenhouden. Die heb ik ook gehad. Vroeger droomde ik ervan om in het buitenland te wonen. Heb ik trouwens ook gedaan. In Amerika en in Spanje. Maar, daar is het bij gebleven. Daarin heb ik me laten tegenhouden door de situatie. Mijn leven was veranderd. Dat ik die droom niet achterna ben gegaan, daar heb ik geen spijt van. Soms blijft het bij dromen en dat is helemaal oké. Mits je er zelf ook achter staat en niet blijft mijmeren 'had ik maar' en 'wat als'. Want als je je laat tegenhouden én er is geen logische reden om het niet te doen, dan zeg ik: ga ervoor!
Just do it! Ongeveer twee jaar geleden ben ik uit een, zoals sommige mensen zouden zeggen, goed functionerend vliegtuig gesprongen. Ik wilde al jaren parachutespringen, maar toch deed ik het niet. Was ik bang? Nee. Was het te duur? Wel prijzig, maar ook dat was de reden niet. Ik deed het niet vanwege mensen om me heen. Zij vonden het zelf eng en projecteerden dat op mij. En laat ik duidelijk zijn: het lag niet aan hen. Ik koos er zelf voor (onbewust) om me tegen te laten houden. Tot ik op een dag besloot om eindelijk dat te gaan doen, wat ik al jaren van plan was: uit een vliegtuig springen. Het was ontzettend gaaf. Dat had ik veel eerder moeten doen...
Herkenbaar? Kortom, mijn vrienden en familie hebben gelijk. Ik volg inderdaad mijn dromen. En, dat doe ik tegenwoordig veel meer dan vroeger. Ik luister daarin ook meer naar mijn hart. Misschien een onderwerp voor een volgende blog. ;-)
Herken je dit? Nu is dit voorbeeld misschien wat extreem. Het kan ook iets kleins zijn. Iets wat je heel graag wilde (doen), maar waarin jij je liet tegenhouden. Of waarin je je nog steeds laat tegenhouden. Door jezelf. Als dat zo is, dan hoop ik dat ik je met mijn blog een beetje heb geinspireerd.
Follow your dreams ❤ Be Gr8!